Miesiąc: Styczeń 2022

Art. 16 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2490) przyznaje strażakowi ratownikowi OSP świadczenie ratownicze z tytułu wysługi lat w ochotniczej straży pożarnej.

Prawo do świadczenia ratowniczego przysługuje strażakowi ratownikowi OSP, który:

1) czynnie uczestniczył w działaniach ratowniczych lub akcjach ratowniczych:

1. w przypadku mężczyzn – przez co najmniej 25 lat,
2. bw przypadku kobiet – przez co najmniej 20 lat oraz

2) osiągnął:

1. w przypadku mężczyzn – 65. rok życia,
2. w przypadku kobiet – 60. rok życia.

Przez czynne uczestnictwo należy rozumieć bezpośredni udział co najmniej raz w roku w działaniach ratowniczych lub akcjach ratowniczych.

Ewidencję udziału strażaków ratowników OSP w działaniach ratowniczych lub akcjach ratowniczych, obejmującą datę, numer i miejsce podjętych działań ratowniczych lub akcji ratowniczych oraz imienny wykaz ich uczestników, prowadzi właściwy komendant powiatowy (miejski) PSP.
Przy naliczaniu okresu czynnego uczestnictwa w działaniach ratowniczych nie jest wymagane zachowanie ciągłości wysługi lat w OSP.
Świadczenie ratownicze, w formie decyzji przyznaje komendant powiatowy (miejski) PSP właściwy dla siedziby OSP strażaka ratownika OSP na wniosek tego strażaka ratownika OSP lub jego przedstawiciela ustawowego, pełnomocnika albo opiekuna prawnego.
Wzór wniosku o przyznanie świadczenia ratowniczego określa minister właściwy do spraw wewnętrznych w drodze rozporządzenia.

W dacie wejścia w życie ustawy wysokość świadczenia ratowniczego została ustalona na 200 zł. Kwota świadczenia ratowniczego podlega corocznej waloryzacji.

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE   dotyczące osób które były członkami OSP i brały bezpośredni udział
w działaniach ratowniczych przed 1 stycznia 2022 r.

Świadczenie ratownicze przysługuje również członkom ochotniczych straży pożarnych, o których mowa w art. 19 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy o ochotniczych strażach pożarnych (art. 50 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych) – a więc osobom, które były członkami OSP przed 1 stycznia 2022 r.

Prawo do świadczenia ratowniczego przysługuje
członkowi ochotniczej straży pożarnej, który:

1) brał bezpośredni udział w działaniach ratowniczych:

1. w przypadku mężczyzn – przez co najmniej 25 lat
2. w przypadku kobiet – przez co najmniej 20 lat oraz

2) ukończył:

1. w przypadku mężczyzn – 65 lat,
2. w przypadku kobiet – 60 lat.

Powyższe warunki należało spełnić do 31 stycznia 2021 r.

Jeżeli osoba, która była członkiem OSP nie spełniła powyższych przesłanek do 31 grudnia 2021 r. to okres, w którym brała bezpośredni udział w działaniach ratowniczych jako członek OSP może doliczyć do okresu, w którym brała bezpośredni udział w działaniach ratowniczych jako strażak ratownik OSP, a więc po 1 stycznia 2022 r.

Osoba ubiegająca się o świadczenie ratownicze musi wykazać stosowny okres bezpośredniego udziału w działaniach ratowniczych.

potwierdzeniem bezpośredniego udziału w działaniach ratowniczych jest:1) od 1 stycznia 2022 r. – dokumentacja prowadzona przez PSP,
2) od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2021 r. – dokumentacja prowadzona przez PSP lub pisemne oświadczenie 3 świadków,
3) do 31 grudnia 2011 r. – pisemne oświadczenie 3 świadków,

 

zasady odnoszące się do osób powoływanych na świadków

Co najmniej jednym ze świadków musi być osoba, która pełniła funkcje publiczne lub była zatrudniona w urzędzie obsługującym organ administracji samorządowej w okresie, który ma potwierdzić bezpośredni udział wnioskodawcy w działaniach ratowniczych.

Ustawa o ochotniczych strażach pożarnych nie określa definicji „osoby pełniącej funkcję publiczną”, w związku z czym w tej kwestii należy posiłkować się innymi regulacjami oraz dorobkiem doktryny i orzecznictwa.

Zgodnie z art. 115 § 19 k.k. osobą pełniącą funkcję publiczną jest funkcjonariusz publiczny, członek organu samorządowego, osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę międzynarodową.

Z kolei na łamach ustawy z dnia 6 września 2002 r. o dostępie do informacji publicznej pojęcie osoby pełniącej funkcję publiczną winno być ujmowane szeroko i nie ogranicza się tylko do funkcjonariuszy publicznych, lecz obejmuje każdą osobę mającą związek z realizacją zadań publicznych, a nawet dopiero ubiegającą się o ich wypełnianie.

Za osobę pełniącą funkcję publiczną należy uznać każdego, kto pełni funkcję w organach władzy publicznej lub też w strukturach osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, jeżeli tylko funkcja ta ma związek z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządowym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań przez władze publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują lub gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Nie ma przy tym znaczenia, na jakiej podstawie prawnej osoba wykonuje funkcję publiczną (patrz: wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2018 r., sygn. akt I OSK 169/18).

Ponadto świadkiem nie może być:

1) małżonek, rodzeństwo, wstępny, zstępny lub powinowaty do drugiego stopnia wnioskodawcy,
2) osoba związana z wnioskodawcą tytułem przysposobienia, opieki lub kurateli,
3) osoba pozostająca wobec wnioskodawcy w stosunku podrzędności służbowej,
4) osoba skazana prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.

Pisemne oświadczenie świadków, podlega weryfikacji przez właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta) pod względem jego wiarygodności, a następnie jest przekazywane do właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) PSP w celu jego zatwierdzenia.

Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”.

W celu weryfikacji oświadczenia organ może wezwać wnioskodawcę do przekazania dodatkowych dokumentów. Organ może odmówić potwierdzenia, w przypadku gdy uzna, że oświadczenia świadków lub przekazane dodatkowe dokumenty nie są obiektywne lub w nienależyty sposób potwierdzają fakt bezpośredniego udziału wnioskodawcy w działaniach ratowniczych.

Na dzień zamieszczenia niniejszej informacji nie zostało opublikowane rozporządzenie, o którym mowa w art. 17 ust. 11 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych, mające określić wzór wniosku o przyznanie świadczenia ratowniczego.

W przypadku nieokreślenia w mającym ukazać się rozporządzeniu, wzoru pisemnego oświadczenia świadka, można będzie wykorzystać wzór oświadczenia przygotowany przez Związek, a zamieszczony wraz z niniejszą informacją.

 

Oświadczenie świadka

informację przygotował
adw. Krzysztof M. Miazga
17 I 2022  r.

Informujemy że aktualnie możliwe jest wprowadzanie oraz edycja raportów, informacji zbiorczych i informacji o zjazdach za 2020 rok. W związku z pracami modernizacyjnymi SYSTEMU OSP, dane dotyczące bieżącego roku sprawozdawczego (2021) w tym raporty OSP za rok 2021 będzie można wprowadzać od 25 stycznia 2022.

Modernizacja SYSTEMU OSP „Ochotnik” w ramach projektu Związku Ochotniczych Straży Pożarnych pn. „OSP – Potencjał Młodych” realizowanego z dotacji programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy, finansowanego z Funduszy EOG.

Państwowa Straż Pożarna do odwołania zawiesiła szkolenia strażaków Ochotniczych Straży Pożarnych.

Zawieszenie szkoleń spowodowane jest pracami nad nowym programem szkolenia, który ma zostać zatwierdzony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.

Zgodnie z ustawą o Ochotniczych Strażach Pożarnych, szkolenia, w tym specjalistyczne, strażaków ratowników i kandydatów na strażaków ratowników prowadzi nieodpłatnie Państwowa Straż Pożarna.

 

Źródło: https://remiza.com.pl/zawieszono-szkolenia-dla-strazakow-osp/

Źródło: https://remiza.com.pl/zawieszono-szkolenia-dla-strazakow-osp/

Drodzy  Druhny i Druhny!

Rozpoczęła się kampania 1%, która trwa od  01.01.2022 r. do  30.04.2022 r.
PAMIĘTAJ O SWOJEJ JEDNOSTCE OSP, ZACHĘĆ PRZYJACIÓŁ I NAJBLIŻSZYCH,

WYPEŁNIAJĄC PIT WPISZ NR KRS 0000 116 212, W CELU SZCZEGÓŁOWYM NAZWĘ  I ADRES OSP 🙂 

Serdecznie zachęcamy!

To nic nie kosztuje, a zawsze może pomóc jednostce w pozyskaniu nowego sprzętu, umundurowania lub innych potrzeb:)

Co możesz zrobić, by  dotrzeć do jak największej liczby osób, które mogą przekazać swój 1% na Twoje OSP? 
– Pobierz poniżej ulotkę, wydrukuj, wpisz dane swojej OSP  i rozdaj ludziom lub zostaw w miejscowym sklepie/ ośrodku zdrowia lub innym miejscu publicznym za zgodą właściciela obiektu Ulotka ! %
– Udostępnij post z informacją 1 % na swojej stronie internetowej lub funpage na facebooke
– Wyślij sms do znajomych z prośbą o przekazanie 1 % na Wasze OSP, podając w treści nr KRS 0000 116 212 i nazwę Twojego OSP
– Wydrukuj plakat uzupełniając danymi swojego sms z prośbą o przekazanie 1 % i rozwieś w swojej miejscowości – Plakat 1 %  

 

 

 

Do pobrania:

1. Ulotka Ulotka
2. Plakat Plakat
3. Film promujący 1 % – https://www.youtube.com/watch?v=vSZjn6mgJV0

DO DZIEŁA! 🙂 

Przypominamy, że nie tylko osoby pracujące mogą przekazać swój 1 % podatku, ale również emeryci i renciści 🙂

Art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2490) wprowadza generalną zasadę, że koszty funkcjonowania ochotniczych straży pożarnych są pokrywane w szczególności z:

1) budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
2) środków z budżetu państwa przekazywanych Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej;
3) wpływów instytucji ubezpieczeniowych, o których mowa w art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej;
4) środków pochodzących od osób fizycznych i osób prawnych przekazywanych w szczególności w formie dobrowolnych składek lub darowizn;
5) środków pochodzących ze zbiórek publicznych;
6) środków własnych.

Środki z budżetu państwa przekazywane Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej są przekazywane w formie dotacji na realizację zadań określonych w art. 3 pkt 1-12 oraz art. 4 ust. 1, na podstawie wniosków złożonych przez ochotniczą straż pożarną do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej za pośrednictwem komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej właściwego ze względu na teren działania ochotniczej straży pożarnej, która złożyła wniosek. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej przekazuje środki na podstawie umowy zawartej z ochotniczą strażą pożarną.

Jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać ochotniczym strażom pożarnym dodatkowe środki pieniężne również w formie dotacji.

Przy tym przepis ten nie wskazuje na ograniczenia w zakresie finansowania ochotniczych straży pożarnych, byleby pokrywane koszty związane były z funkcjonowaniem ochotniczej straży pożarnej.

Kolejna regulacja zawarta w art. 10 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę określoną w art. 32.

Z punktu widzenia ochotniczych straży pożarnych (dalej określanych jako OSP) najistotniejsze jest finansowanie ich działalności przez jednostki samorządu terytorialnego, ponieważ podmioty te w największym zakresie brać będą udział w finansowaniu działalności OSP. W szczególności dotyczy to Gminy, na terenie której dana OSP ma swoją siedzibę.

Zapis art. 10 ust. 1 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych stanowiący, że w ramach realizacji zadania własnego w zakresie ochrony przeciwpożarowej gmina zapewnia, stosownie do posiadanych sił i środków, ochotniczym strażom pożarnym:

1) obiekty, tereny, pojazdy i sprzęt specjalistyczny, środki ochrony indywidualnej, umundurowanie i środki łączności oraz ich utrzymanie;
2) ubezpieczenie strażaków ratowników OSP i kandydatów na strażaków ratowników OSP oraz członków młodzieżowych drużyn pożarniczych i dziecięcych drużyn pożarniczych, w tym ubezpieczenie grupowe, od odpowiedzialności cywilnej i od następstw nieszczęśliwych wypadków, podczas wykonywania powierzonych zadań;
3) badania lekarskie strażaków ratowników OSP przeprowadzane w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań do udziału w działaniach ratowniczych;
4) badania lekarskie kandydatów na strażaków ratowników OSP przeprowadzane w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań do udziału w szkoleniu podstawowym przygotowującym do bezpośredniego udziału w działaniach ratowniczych.

Zapisy zawarte w przepisie przytoczonym powyżej są przykładowe i nie wyczerpują całego zakresu finansowania OSP, ponieważ muszą być powiązane z brzmieniem art. 32 ustawy. Ponadto wskazują na bezwzględne obowiązki jednostek samorządu terytorialnego w zakresie finansowania OSP. Zostały zaś enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę niektóre z nich by zwrócić uwagę na ich ważkość, a ponadto odróżnić od części kosztów, które w przypadku OSP ponosi budżet państwa – koszty szkoleń prowadzonych dla członków OSP przez Państwową Straż Pożarną (art. 11 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych).

Obowiązki jednostek samorządu terytorialnego w zakresie ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej wynikają także z treści art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.) które zaliczone zostały do zadań użyteczności publicznej gminy (art. 9 ust. 4 ustawy).

Z powyższymi przepisami powiązane są normy dotyczące sposobów finansowania przedsięwzięć ze środków publicznych. Zastosowanie tu mają przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity z 5 sierpnia 2013 r. Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z póź. zm.), a to z uwagi na treść jej art. 219 ust. 2, art. 218 i art. 221.

Ważnym zapisem, odnoszącym się do sytuacji OSP, jest możliwości finansowania ich działalności w zakresie wykraczającym poza unormowanie zawarte w art. 10 ust. 1 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych. Art. 32 ust. 5 stanowi, że jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać ochotniczym strażom pożarnym dodatkowe środki pieniężne również w formie dotacji.

Przytoczony przepis dotyczy wszystkich jednostek samorządu terytorialnego, a więc szczebla gminnego, powiatowego i wojewódzkiego. Zapis ten upraszcza procedury udzielania na rzecz jednostek ochotniczych straży pożarnych dotacji przez jednostki samorządu terytorialnego, w zakresie, w jakim nie obejmuje tych jednostek finansowanie objęte zapisami art. 10 ust. 1. Koreluje on z przepisami ustawy o finansach publicznych, a w szczególności z zapisem art. 219 ust. 2, który przewiduje, iż z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje przedmiotowe również innym podmiotom niż samorządowym zakładom budżetowym, o ile tak stanowią odrębne przepisy (w przypadku OSP tym przepisem jest powyżej powołany art. 32 ust. 5 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych).

Tryb udzielania dotacji w oparciu o normę art. 219 ust. 2 ustawy o finansach publicznych jest prostszy niż w przypadku dotacji podmiotowej udzielanej na podstawie art. 218 ustawy o finansach publicznych. Kwoty i zakres dotacji musi jedynie określić uchwała budżetowa danej jednostki samorządu terytorialnego.

Podsumowując, środki przekazywane przez gminę na rzecz OSP stanowią podstawowe źródło jej finansowania. Jednakże fundusze przyznawane przez gminy nie wykluczają otrzymywania finansowania z innych źródeł.

 

informację przygotował
adw. Krzysztof M. Miazga
10 I 2022 r.

 

Zgodnie z art. 15 ust. 1-2 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2490) strażak ratownik OSP, który uczestniczył w działaniu ratowniczym, akcji ratowniczej, szkoleniu lub ćwiczeniu, otrzymuje, niezależnie od otrzymywanego wynagrodzenia, ekwiwalent pieniężny.

Wysokość ekwiwalentu pieniężnego ustala, nie rzadziej niż raz na 2 lata, właściwa rada gminy w drodze uchwały. Wysokość ekwiwalentu pieniężnego nie może przekraczać 1/175 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 291, z późn. zm.) przed dniem ustalenia ekwiwalentu pieniężnego, naliczanego za każdą rozpoczętą godzinę od zgłoszenia wyjazdu z jednostki ochotniczej straży pożarnej. Ekwiwalent pieniężny jest wypłacany z budżetu właściwej gminy.

W związku z powyższym ekwiwalent pieniężny strażakowi ratownikowi OSP przysługuje:
1) za czas uczestnictwa w działaniu ratowniczym,
2) za czas uczestnictwa w akcji ratowniczej,
3) za czas uczestnictwa w szkoleniu lub ćwiczeniu.

Słowo „ekwiwalent” (łac. aequivalens, -ntis od aeqvivalere ‘mieć taką samą wartość) oznacza rzecz przedstawiającą tę samą wartość, a mającą inną postać, np. ekwiwalent pieniężny. Odpowiada słowom „odpowiednik”, „równoważnik”. Zwykle w przypadku, gdy używane jest w tekstach prawnych wskazuje, czego jest równoważnikiem, np. ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla, ekwiwalent za wyłączenie gruntów z upraw rolnych i prowadzenie upraw leśnych.

Ekwiwalent pieniężny za udział w działaniach ratowniczych, akcjach ratowniczych, szkoleniach lub ćwiczeniach ma charakter bardziej zbliżony do świadczeń określanych w przepisach prawa pod nazwą „diet” związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, radnych, posłów, senatorów. Przyjmuje się, że jest to forma wynagrodzenia dla osób pełniących funkcje o wysokim stopniu użyteczności publicznej, stanowiąca rekompensatę za wykorzystywanie czasu wolnego w interesie dobra powszechnego. W przypadku strażaków ratowników OSP można mówić wprost o narażaniu życia i zdrowia w interesie dobra wspólnego.

Poniżej przywołane orzeczenia zachowują swoją aktualność w nowym stanie prawnym –

Zgodnie z tezą wyroku NSA ekwiwalent pieniężny, o jakim mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 ze zm.), stanowi odpowiednik wartości pracy strażaka ochotnika na rzecz ochrony przeciwpożarowej; nie jest on odpowiednikiem wynagrodzenia utraconego przez strażaka w związku z udziałem w działaniach ratowniczych lub szkoleniowych.

Jak stwierdziło KRIO w jednym z orzeczeń ekwiwalent, o jakim mowa w art. 28 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, stanowi równoważnik, odpowiednik wkładu wniesionego przez członka OSP, w postaci czasu, wysiłku i zdrowia, w ochronę przeciwpożarową, czyli w działanie mające na celu ochronę życia, zdrowia, mienia innych osób lub ochronę środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innymi zagrożeniami (patrz: orzeczenie Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu z dnia 8 października 2012 r., NA.III-0221-22/2012).

Sformułowanie ust. 2 art. 15 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych „nie może przekraczać 1/175 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto” wskazuje na możliwość kształtowania jego wysokości, gdzie jego górną granicą jest owa 1/175 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto. Wysokość ekwiwalentu ustala, nie rzadziej niż raz na 2 lata, właściwa rada gminy w drodze uchwały.

Rady gmin, na terenie których działają OSP powinny podjąć uchwały, w których ustalą wysokość ekwiwalentu przysługującego strażakom ratownikom OSP. Mogą oczywiście przyjąć maksymalną wysokość ekwiwalentu przewidzianą w ustawie, tj. 1/175 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto za godzinę udziału w działaniach ratowniczych, akcjach ratowniczych, szkoleniu lub ćwiczeniu. Nie mogą jednak całkowicie pozbawić strażaków ratowników OSP prawa do tego ekwiwalentu, ponieważ ustawa przewiduje prawo dla strażaka ratownika OSP do tego ekwiwalentu, a uprawnieniem rady gminy jest jedynie ustalenie wysokości tego ekwiwalentu. Przyjęcie w uchwale rady gminy wysokości ekwiwalentu np. „0 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za godzinę udziału w działaniach ratowniczych lub w szkoleniu” stałoby w sprzeczności z zapisem ustawy, ponieważ prowadziłoby do pozbawienia tego prawa strażaka ratownika OSP.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych w zw. z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej pod pojęciem „działań ratowniczych” (za udział w których przysługuje ekwiwalent) należy rozumieć każdą czynność podjętą w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także likwidację przyczyn powstania pożaru, wystąpienia klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. Tak więc prawo dla strażaka ratownika OSP do otrzymania ekwiwalentu nie ogranicza się tylko do pożarów i zawężająca interpretacja art. 15 jest nieuprawniona.

Powyższa ustawowa definicja działań ratowniczych wynika z tego, iż ustawa o ochronie przeciwpożarowej szeroko traktuje pojęcie ochrony przeciwpożarowej. Czyni to w sposób odmienny od tradycyjnego pojęcia, wynikającego tylko z literalnego brzmienia słów.

W stosunku do stanu prawnego obowiązującego do końca 2021 r. wyłączono możliwość otrzymania przez strażaków OSP ekwiwalentu za udział w działaniach o charakterze prewencyjnym, gdy działania te OSP podejmować będzie samodzielnie lub z inicjatywy władz gminy. Ekwiwalent nie będzie przysługiwał bowiem za działania określone w art. 2 pkt 1 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. W przepisie tym wskazano, że pod pojęciem zapobieżenia powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia – rozumie się:

1. a) zapewnienie koniecznych warunków ochrony technicznej nieruchomościom i ruchomościom,
2. b) tworzenie warunków organizacyjnych i formalnoprawnych zapewniających ochronę ludzi i mienia, a także przeciwdziałających powstawaniu lub minimalizujących skutki pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia;

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o ochotniczych strażach pożarnych w zw. z art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej pod pojęciem „akcji ratowniczych” (za udział w których przysługuje ekwiwalent) należy rozumieć działania organizowane i kierowane przez Państwową Straż Pożarną.

Można dokonać szeroko idącej interpretacji sformułowania „szkolenia lub ćwiczenia” (za udział w których przysługuje ekwiwalent), do których zaliczają się nie tylko szkolenia lub ćwiczenia ściśle pożarnicze, ale także szkolenia i ćwiczenia obejmujące ratownictwo medyczne, chemiczne, techniczne itd. Szkolenia lub ćwiczenia muszą być niezbędne dla wykonywania działań ratowniczych i akcji ratowniczych.

Terminy „szkolenie” i „ćwiczenie” odnoszą się zarówno do nabywania wiedzy teoretycznej (np. na wykładach, kursach, itp.), jak i praktycznej, np. poprzez udział w zawodach pożarniczych, manewrach i ćwiczeniach.

Roszczenie o wypłatę ekwiwalentu przysługuje strażakom ratownikom OSP, a nie samej OSP. OSP potwierdza organom gminy udział strażaka ra-townika OSP w działaniu ratowniczym, akcji ratowniczej, szkoleniu lub ćwi-czeniu i zakres czasowy tego udziału. Wypłata ekwiwalentu dokonywana jest na rzecz danego strażaka ratownika OSP. Nawet wtedy, gdy dokonuje się tego za pośrednictwem OSP. W przypadku niewypłacenia ekwiwalentu przez gminę lub w przypadku wypłacenia go w zaniżonej wysokości z rosz-czeniem wobec gminy występuje dany strażak ratownik OSP. Wierzytelność może być dochodzona na drodze postępowania sądowego (sąd powszechny, wydział cywilny). Zrzeczenie się prawa do ekwiwalentu jest prawnie do-puszczalne, ponieważ wierzytelność nie ma charakteru świadczenia należne-go ze stosunku pracy. Uczynić to jednak może wyłącznie osoba uprawniona, a więc strażak ratownik OSP, któremu ten ekwiwalent przysługuje. Ustawa o ochotniczych strażach pożarnych nie wskazuje w jakim ter-minie ma zostać wypłacony ekwiwalent. W takim wypadku przyjmuje się zasadę niezwłoczności wypłaty po wezwaniu do zapłaty (art. 455 k.c.). Formą wezwania do zapłaty mogą być np. zestawienia udziału strażaków ratowników OSP w działaniach ratowniczych, akcjach ratowniczych, szko-leniach lub ćwiczeniach, które są podstawą do naliczenia i wypłaty ekwiwa-lentu z budżetu gminy. Termin „niezwłocznie” oznacza termin realny, mający na względzie okoliczności miejsca i czasu. Nie można go utożsamiać z termi-nem natychmiastowym. Przy ocenie omawianego problemu bowiem nie można pomijać wskazań zawartych w art. 354 § 1 i art. 355 k.c. W praktyce czas niezbędny dłużnikowi do niezwłocznego wykonania zobowiązania kształtować się będzie niejednolicie. Spełnienie świadczenia stosownie do wezwania uzależnione może być nieraz od przedsięwzięcia różnych, zawiłych często, czynności natury kasowej i księgowej. Wszystkie te okoliczności rzu-tują więc na czas, jaki jest potrzebny dłużnikowi do dostosowania się do we-zwania wierzyciela. W typowych sytuacjach, gdy z okoliczności nic innego nie wynika, należy przyjmować, że spełnienie świadczenia oznacza spełnie-nie w terminie 14 dni od wezwania (tak np. SN w orz. z dnia 28 maja 1991 r., II CR 623/90).

Na etapie poprzedzającym proces sądowy w imieniu strażaków ratowników OSP w charakterze ich pełnomocnika mogą występować np. przedstawiciele władz danej OSP. Na etapie procesu sądowego pełnomocnikiem procesowym strażaków ratowników OSP w sporze z gminą może być adwokat lub radca prawny. W przypadku gdyby strażacy ratownicy OSP wytoczyli gminie powództwo w jednym piśmie procesowym (co jest dopuszczalne) wtedy pełnomocnikami procesowymi mogliby być poszczególni współuczestnicy sporu.

      Odmowa wypłaty ekwiwalentu daje prawo strażakom ratownikom OSP do wystąpienia przeciwko gminie na drogę postępowania sądowego.

 

informację przygotował
adw. Krzysztof M. Miazga
10 I 2022 r.

 

Drodzy Druhny i Druhowie oraz Sympatycy Pożarnictwa!

Serdecznie zapraszamy do zakupu środowego wydania (12 stycznia) Gazety Współczesnej ze specjalnym specjalnym dodatkiem z okazji 100-lecia Związku OSP RP.

Informacja podstawowa w tej sprawie znajduje się na stronie internetowej Związku pod podanym poniżej adresem:

http://www.zosprp.pl/?q=content/i nformacja-o-obowiazku-dokonania-zgloszenia-przez-osp-do-centralnego-rejestru-beneficjentow-

Dodatkowo wskazuję, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r. poz. 1132 ze zm.) instytucjami obowiązanymi są stowarzyszenia posiadające osobowość prawną, utworzone na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2261), w zakresie, w jakim przyjmują lub dokonują płatności w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10 000 euro, bez względu na to, czy płatność jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane.

Instytucje obowiązane są to wymienione w art. 2 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu podmioty, które na gruncie ustawy są zobowiązane do stosowania określonych środków i narzędzi mających na celu redukcję zjawiska prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. Nie oznacza to bynajmniej, że inne, poza wymienionymi jako instytucje obowiązane, podmioty nie znajdą na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu obowiązków mających do nich zastosowanie. Otóż podmioty niezakwalifikowane jako instytucje obowiązane objęte są również obowiązkiem dokonania zgłoszenia do CRBR, czy też w przypadku osób fizycznych spełniających kryterium beneficjenta rzeczywistego, obowiązkiem informacyjnym.

Stosując przepisy dotyczące PPP/PFT, z pojęciem „beneficjenta rzeczywistego” można spotkać się zasadniczo w trzech konfiguracjach. Po pierwsze, w przypadku instytucji obowiązanej i stosując środki bezpieczeństwa finansowego niezbędne jest ustalenie beneficjenta rzeczywistego swojego klienta, w przeciwnym wypadku nie będzie możliwe nawiązanie stosunków gospodarczych, czy przeprowadzenie transakcji handlowej w myśl zasady no beneficial owner, no deal. Po drugie, ustalenie swojego beneficjenta rzeczywistego będzie niezbędne na potrzeby obowiązku zgłoszenia jego danych do CRBR, który zgodnie z dyrektywą AML V obejmie rozszerzony krąg podmiotów. Po trzecie, ustalenie beneficjenta rzeczywistego może okazać się konieczne dla spółek w grupie kapitałowej, które muszą dane w tym zakresie zgłosić do CRBR. Rozwinięcia w tym miejscu wymaga rozumienie przesłanek skutkujących domniemaniem prawnym odnośnie do poszczególnych kategorii podmiotów (patrz: M. Dyl, M. Królikowski (red.), Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Komentarz, Warszawa 2021, teza II.A.1 i teza II.C.6 do art. 2).

Powyższą interpretację potwierdza zdanie zawarte w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 3 grudnia 2019 r. komunikat nr 4 w sprawie udzielania indywidualnej interpretacji przepisów ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w zakresie ustalania beneficjenta rzeczywistego dla spółki zobowiązanej do zgłoszenia informacji w CRBR – „Obowiązek zgłoszenia informacji o beneficjencie rzeczywistym do CRBR wynika z art. 58 ww. ustawy i spoczywa na spółkach wymienionych w tym przepisie” (stan prawny sprzed nowelizacji dodającej stowarzyszenia podlegające wpisowi do KRS do katalogu podmiotów z art. 58).

Komunikat dostępny pod niżej podanym linkiem:

https://www.gov.pl/web/finanse/komunikat-nr-4-w-sprawie-udzielania-indywidualnej-interpretacji-przepisow-ustawy-o-przeciwdzialaniu-praniu-pieniedzy-oraz-finansowaniu-terroryzmu-w-zakresie-ustalania-beneficjenta-rzeczywistego-dla-spolki-zobowiazanej-do-zgloszenia-informacji-w-crbr

Zgodnie z art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych, zwany dalej „Rejestrem”, jest prowadzony przy użyciu systemu teleinformatycznego i służy do przetwarzania informacji o beneficjentach rzeczywistych podmiotów wymienionych w art. 58 oraz informacji o osobach, o których mowa w art. 61 ust. 1.

Powyższy przepis nie odwołuje się do kręgu podmiotów wyznaczonych przez art. 2 ust. 1 analizowanej ustawy – czyli „instytucji obowiązanych”, a wprost wskazuje podmioty wymienione w art. 58 ustawy.

Zgodnie z art. 58 (w brzmieniu od 31.10.2021 r.) ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu do zgłaszania informacji o beneficjentach rzeczywistych i ich aktualizacji są obowiązane:

1) spółki jawne;

2) spółki komandytowe;

3) spółki komandytowo-akcyjne;

4) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;

4a) proste spółki akcyjne;

5) spółki akcyjne, z wyjątkiem spółek publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2080 oraz z 2021 r. poz. 355).;

6) trusty, których powiernicy lub osoby zajmujące stanowiska równoważne:

1. a) mają miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2. b) nawiązują stosunki gospodarcze lub nabywają nieruchomość na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w imieniu lub na rzecz trustu;

7) spółki partnerskie;

8) europejskie zgrupowania interesów gospodarczych;

9) spółki europejskie;

10) spółdzielnie;

11) spółdzielnie europejskie;

12) stowarzyszenia podlegające wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego;

13) fundacje.

W przypadku obowiązków spoczywających jedynie na „instytucjach obowiązanych” ustawa wprost używa zwrotu „instytucje obowiązane” np. art. 6, art. 8, art. 27, art. 72 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Art. 55 ustawy używa sformułowania „podmiotów wymienionych w art. 58” nie używając zwrotu „instytucje obowiązane”.

Reasumując, wszystkie stowarzyszenia podlegające wpisowi do KRS są obowiązane do zgłaszania informacji o beneficjentach rzeczywistych i ich aktualizacji.

Niestety należy stwierdzić, że dodanie wszystkich fundacji i stowarzyszeń podlegających wpisowi do KRS do katalogu podmiotów zobowiązanych do zgłaszania beneficjentów rzeczywistych do CRBR będzie stanowić wyzwanie dla podmiotów reprezentujących te instytucje.

W przypadku ochotniczych straży pożarnych kto jest beneficjentem rzeczywistym ustala się na podstawie treści statutu OSP. Z uwagi na fakt, że w poszczególnych OSP mogą występować odrębności w treściach statutów, co do osób, które należałoby zakwalifikować jako beneficjentów rzeczywistych, w niniejszej informacji nie mogę przesądzić zasady obowiązującej w stosunku do wszystkich OSP. W standardowym wypadku (powszechnie spotykanym), gdy podstawowe decyzje co do działalności OSP podejmuje zarząd OSP, jako beneficjentów rzeczywistych należy wskazać wszystkich członków zarządu OSP. Uprawnienia związane z podpisywaniem dokumentów w imieniu OSP, zwykle przysługujące prezesom lub wiceprezesom OSP, nie mają wpływu na ograniczenie kręgu osób będących beneficjentami rzeczywistymi. Zarząd OSP jako władza OSP, podejmuje decyzje w drodze uchwał, a wyraz w postaci dokumentowej (np. podpisanie umowy sprzedaży w imieniu OSP) jest czynnością będącą skutkiem działania całego organu stowarzyszenia.

Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu zgłoszenia do CRBR dokonuje osoba ustawowo uprawniona do reprezentacji podmiotu. W przypadku OSP będą to zwykle prezesi albo inni członkowie zarządu, zgodnie z treścią statutu OSP. Wskazania wymaga, że do dokonania zgłoszenia do CRBR nie można dokonać za pośrednictwem pełnomocnika.

 

informację przygotował
adw. Krzysztof M. Miazga
4 I 2022 r.